„Jam sessions trwały czasem nawet kilka dni (…) Jak się ubezpieczano przeciwko donosom sąsiadów, że tam się dzieją orgie? Był (…) jeden chwyt bardzo dobry. Bo jednak władza widziała zebranie, pełno ludzi, instrumenty: co się tu dzieje? Kto mógł, na taki jam przychodził z pustymi butelkami po wódce. Te wszystkie butelki się składało do takiego dużego kosza. I jak przychodziła władza, żeby dowiedzieć się, co się dzieje, tośmy pokazywali ten kosz z pustymi butelkami i mówiliśmy: imieniny. A imieniny przecież wolno”.

Źródło: Tomasz Potkaj, „Przekrój Eilego”, Wydawnictwo MANDO, Kraków 2019, s. 156-157.